رابطه تدوین استانداردهای حسابداری با کیفیت اطلاعات حسابداری

یکی از عناصر با اهمیت در ارزیابی های اقتصادی، ریسک اطلاعات است که با کیفیت اطلاعات و گزارش های مالی مرتبط است. این باور وجود دارد که هرقدر کیفیت گزارش های مالی افزایش یافته و از استانداردها و ضوابط معتبرتری در تهیه و ارائه گزارش ها استفاده شود، ریسک اطلاعات کاهش خواهد یافت و بر تصمیمات و نتایج اقتصادی ناشی از آنها تاثیر مثبت خواهد داشت. استانداردهای حسابداری در راستای هدف بالابردن کیفیت اطلاعات حسابداری و ایفای نقش اطلاع رسانی حسابداری به گونه مطلوب، تدوین می شوند. در این تحقیق این موضوع مورد بررسی قرارگرفت که آیا تدوین و اجرای استانداردهای حسابداری موجب افزایش کیفیت اطلاعات حسابداری شده است؟ متغیرهای کیفیت اطلاعات حسابداری پایداری سود، ضریب واکنش سود، کیفیت اقلام تعهدی، و توان تبیین روش های ارزشیابی درنظرگرفته شد. استانداردهای قابل اجرا در تاریخ یکسان، به عنوان یک رویداد تدوین استاندارد مد نظر قرار گرفت(در مجموع دو رویداد تدوین استاندارد) و مدل های کیفیت اطلاعات حسابداری قبل و بعد از آنها برآورد گردید. برای آزمون مدل ها از روش رگرسیون چند متغیره استفاده شد و پیرامون معناداری ضرائب تحلیل هایی انجام شد. نتیجه آزمون مدل ها در مجموع نشان داد که اجرای استانداردها تنها با بهبود نسبی پایداری اضافی همراه بوده است، در حالی که در سایر مدل ها استانداردها نتوانسته اند موجب بهبود کیفیت اطلاعات شوند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد گردید تهیه کنندگان گزارش های مالی، استانداردگذاران، دانشجویان، و محققان به فراخور نقش خود گامی هر چند کوچک در جهت بهبود وضعیت کیفیت اطلاعات حسابداری برداشته و با واکاوی دلایل ریشه ای نتایج این تحقیق و سایر تحقیق های مشابه، جامعه را در دستیابی به یک محیط اطلاعاتی باکیفیت مدد رسانند.